VERGİLİUS "AENEAS DESTANI"

#Vergilius 📚

#AeneasDestanı 📖

Romalı şair Vergilius’un yazdığı, en büyük epik şiirlerinden biri olan "Aeneas Destanı" on iki kitaptan oluşmaktadır.

Vergilius, eserinde Yunanlı şair Homeros’un İlyada ve Odysseia Destanlarını örnek almıştır ve kitap, İlyada Destanı'nda geçen Troya Savaşı'nın devamı niteliğindedir.

Eserin ilk yarısında Troya’lı kahraman Aineias’ın Troya alındıktan sonra yabancı ülkelerde dolaşma serüvenini anlatır, diğer yarısında ise Aineias’ın İtalya'da yaptığı savaşlara yer verilir.

Eserde Roma'nın kuruluş hikayesi yarım kalır, eseri tamamlamak için pek çok şair niyetlenmiş ama Augustus tarafından bu kesinlikle yasaklanmış eser Vergilius'un bıraktığı şekilde kalmıştır.

Troya’nın düşmesinden sonra Aineias, İtalya’ya giderken, Tanrılar Kraliçesi İuno’nun gönderdiği bir fırtına gemisini batırır; Aineias Afrika’ya çıkar. Orada Kartaca Kraliçesi Dido'dan yardım ister ve isteği kabul edilir. Aphrodite’nin tesiriyle Dido delikanlıya aşık olur, onunla evlenmek ister. Tanrıların habercisi Mercurius gönderilerek Aineias’a yoluna devam etmesi bildirlir. Aineias gemileriyle italya’ya hareket edince Dido, üzüntüden kendini öldürür.

Aineias İtalya’ya döndüğü vakit falcı Sibyl onu yeraltına götürerek babasıyla görüştürür, babası ona kudretli bir ırkın kurucusu olacağını söyler. Bunun üzerine Aineias, Latium’a giderek, komşu bir devlet kıralının kızı Lavinia ile evlenmek üzere savaşlara katılır, yaptığı savaşlarda başarı kazanır ve Lavinia ile evlenir, bu evlilikten gelen soyu Roma'yı kurar. 

Publius Vergilius Maro 📕

(İ.Ö. 70 Andres/Kuzey İtalya-19 Brundisium, bugünkü Brindisi), 

Lâtin şairi.

Roma İmparatorluğu'nun destanı olarak kabul edilen Aeneas'ın yazarıdır.

Dante İlahi Komedya eserinde insan aklının simgesi olarak belirtir. Vergilius bu eserde Cehennem'de Dante'yi gezdirmeye yardımcı olmuştur.

Vergilius, Roma tarihinin en karışık çağlarından birinde yetişti.

 "Çoban Şiirleri" adlı yapıtını yayımladıktan sonra İmparator Augustus'un ve sarayın, çağının edebî çevrelerinin ve Romalıların saygısını kazandı. Koruyucularının cömertliği sayesinde zengin bir insan oldu. Eski Roma'nın en büyük şairi olarak kabul edilir. On şiirden oluşan "Bucolica"da (Çoban Şiirleri, İ.Ö. 42-39) gerçek bir doğa tutkusunu ve derin bir insanlık sevgisini dile getirir. Vergilius'un ikinci yapıtı olan "Georgica" (Kır Yaşamı, İ.Ö. 39-29) dört kitaptan oluşur. Yazar her bir kitapta biçimsel olarak çiftçilik, bağcılık, hayvancılık ve arıcılık konularını işler. Yaşamın esrarı, barış, savaş, üreme ve ölüm gibi insanoğlunun temel sorunları, onu en fazla ilgilendiren konulardır. Vergilius'un başyapıtı sayılan "Aeneis" (Aeneas Destanı), Lâtin şiir sanatının en önemli ve en ünlü yapıtıdır. Roma'yı kuranların soyunu Troya'ya, krallık ailesinden gelen Aeneas'a dayandıran çeşitli destanları kaynak alan şair, yapıtını öncelikle Homeros'un destanlarına benzetmeye çalışmıştır.

ALTINI ÇİZDİĞİM SATIRLAR 📝

* Ne yana

Baksan acı, üzüntü, yıkım, ölüm görüntüleri.

* Herkes öldürür sevdiğini

Biz, Argoslulara yenilmiş, mutsuz Troyalılardan kalanlar,

Yersiz, denizlerde, karalarda dolaşan, sen barındırdın

İlinde, konutlarında, yardım ettin, ödenmez iyiliğin

Ey Dido. Aşar bizim de, Dardanosların da gücünü.

Dilerim, evrende, tanrılar arasında doğruluk varsa

İyilik geçerliyse, tanrılar da, seni mutlu kılarlar.

* Gelemedi güzel günler güneşli günler halen

Bitecek savaşlar, başlayacak mutlu çağlar.

Egemen olacak yeryüzünde güzel tüze, güven, barış

* ..Nice yıllar geçecek aradan

Egemen olacak Assaracus soyu Phtia'ya,

Ünlü Mycenaia'ya vuracak Argosluları boyunduruğa.

Caesar gelecek görkemli Troya soyundan,

Varacak ünü yıldızlara, egemenliği Okyanuslara

* "..Dayanın, direnin

Daha güzel bir gelecek için, çabalayın."

Böyle dedi Aeneas, kaygılı yüzünde umut

ışığı, gönlünde daraltan, bunaltan derin acı.

* Bir yiğidin savaşlarıdır anlattığım, Troya'dan

İlkin İtalya'ya, Lavinum kıyılarına, yazının

Gönderdiği.

* Belki mutsuzları da bekleyen iyi günler vardır.

* Zaman, kötü günlerin kaypak gidişini mutluluğa,

Döndürüverir çok defa. Kader adımlarını

Almaşalı atarak oyun eder insanlara,

Oturtur yeni baştan sağlam bir yere onları.

* "Herkesin günü belirlidir, her insanın ömrü kısadır, değişmez bu. Ama başarılarıyla yaymak ününü, ancak erdeme düşen bir iştir.”

* Boş umutlarla oyalar alçak adam bağrı yanık sevdalıyı.

* "Ekinle toprak sevişmedikçe, sarmaş dolaş olmadıkça tahılın yetişmesi umuda kalır, umudun sonu gelmez.."

*  Ruhumuz kaygılardan bin bir parçaya bölünür.

* Eski cesaretine kavuşsun yüreğiniz, atın kederi, korkuyu! Gün olur anarsınız seve seve bunları bile... Dayanın benim can kardeşlerim. Koruyun kendinizi iyi, mutlu günler için!

* Bunları düşündükçe alev alev yanar yüreği,

Uzaklaştırır Latium’dan tüm denizlere savrulmuş Troiaları;

Greklerin, taş kalpli Achilles’in elinden kurtulanları.

Kaderler katar önüne bu insanları, yıllar yılı dolaştırır durur bütün denizlerde:

Öyle güçtü bu iş; Roma soyunu yaratmak, öyle zor!

* Güçlüdür zaman çehresini değiştirmek için dünyanın.

* Ah, neden anlar ki rahipler, biliciler! Adaklar, tapınaklar ne işine yarar çılgın bir ruhun?

* Ölelim haydi, dalalım silahların içine!

Hem kurtuluştan umut kesmek, yenilmişler için tek kurtuluş umududur!

* Yedi tepesini çevirecek çok hisarla.

(Yedi tepeli şehirler: Roma ve İstanbul)